Drama, Teori, Bölüm 1

İşte, bir paragraf aşağıda Arsito’nun drama hakkındaki fikirlerini gösteren bir grafik… Yatay çizgi zamanı, dikey çizgi ise fiziki ve/veya psikolojik gerilimi temsil ediyor. Bir drama doğal olarak gerilimin sıfır olduğu bir noktada başlamaz. Aynı zamanda bir drama gerilimin en üst olduğu noktada da başlayamaz. Yani zaman ilerledikçe gerilimin azalması seyircide yabancılaşma etkisi uyandırır. Kısacası sıfır noktasının biraz üstünde başlarız. İşin ideali zamanla gerilim yavaş yavaş artar ve en yüksek gerilimi temsil eden doruk noktasına ulaşır. Bu noktadan sonra problem çözülür, çatışmalar giderilir ve olabildiğince hızlı bir şekilde bütün gerilim düşer.

Bu hoş grafik bütün dramaların temelidir.
Bu hoş grafik bütün dramaların temelidir.

Bu hoş grafik bütün dramaların temelidir. Ancak gerçekte ihtiva ettikleri iç ve dış problemler yüzünden bütün dramalar göründüğünden daha karmaşıktır. Yani, klasik western filmi High Noon’da kötü adamlar ellerinde silah şerifi vurmak için kasabaya girdiklerinde bu en basit haliyle dış problemdir. Psikolojik ya da içsel problem ise şerifin karısını kaybetme korkusuyla kötü adamlarla savaşmaya çekinmesidir. İşin ideal olanı, bu fiziki ve psikolojik problemin aynı en yüksek gerilim noktasında çözülmeye başlamasıdır. Aksi takdirde psikolojik ve fiziki gerilim için iki ayrı doruk noktası ve iki ayrı çözülme zamanına ihtiyaç duyarız. İki ayrı doruk noktası, iki ayrı çözülme anlamına ve hikayenin kendisini toparlayamamasına ve seyircilerin öfkelenmesi anlamına gelebilir. Bu iç ve dış problemler hikayenin gerilim hattı üzerinde ilmekli bir görüntü sergiler. Yani şöyle:

Bu grafiğin “perde” adı verilen üç bölüme ayrılmış olmasına özellikle dikkat edin.
Bu grafiğin “perde” adı verilen üç bölüme ayrılmış olmasına özellikle dikkat edin.

Bu grafiğin “perde” adı verilen üç bölüme ayrılmış olmasına özellikle dikkat edin. Zaman içinde bu üç perde drama sanatının temel tuğlaları haline gelmiştir. Eski bir söyleyişe göre ilk perdede kahramanınızı bir ağaca tırmandırırsınız ki bu ana problemi oluşturur, ikinci perdede ona bir şeyler fırlatırsınız ki bu problemi karmaşıklaştırır, üçüncü perdede de kahramanınızı ağaçtan indirirsiniz ki bu da problemi çözüme kavuşturur.

High Noon
High Noon

Tefrikamız devam edecek…
Kaynak: Good scripts, bad scripts : learning the craft of screenwriting, Tom Pope, Three Rivers Press, New York


Yayımlandı

kategorisi

yazarı:

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.