Bir senaryoda karakterleri doğru yazmak

"mon-key, mon-key"

“mon-key, mon-key”

1- Karakter merkezli bir senaryoda karakter (özellikle ana karakterler) statik ve değişmez değildir. Devamlı bir oluşum – değişim içindedir. Değişken, dinamik bir karakter kendi içindeki çok sayıda sese kulak veren, kendine ait bir geçmişi olan, ihtiyaçları, tarzı, hayata bakışı olan bir varlıktır.
Karakterin birileri tarafından “yazılmış” gibi durmayıp canlı kanlı olmasının yegane yolu budur. O artık canlı bir varlıktır kendi arzuları, ihtirasları, zaafları olan bağımsız br yaratıktır.

2- Karakter merkezli senaryo risk alır. Yani şansını dener.
Yeni ve bilinmeyen bir alana giren her çalışma risk alır. Senaryo yazmak sonuçları önceden kestirilebilen bir çalışma değildir. Seyircinin vereceği tepkileri kestirmek imkansızdır. Tahminden öteye geçemez.

3- Karakter merkezli senaryoda seyirci ve karakterler zor ve çatışan ahlaki kararlar almak zorunda kalırlar ya da bu tercihleriyle yüzyüze olurlar.
Senaristin görevi: Karakterleri zor durumda bırakmak, tercih yapmaya itmek, içinden çıkılması zor duygusal ya da fiziksel bir çatışmanın ortasına atmak; doğru ile yanlış, iyi ile kötünün arasında bocalamasını sağlamak…

4- Karakter merkezli senaryolar genellikle alışılageldik Hollywood klişelerini yıkarlar. Sözde “senaryo kuralları”nı hiçe sayarlar.
Önceden tahmin edilebilir olmak demek seyircinin senaristten bir kaç adım önde olması demek değil midir? O halde neden senarist vardır?

5- Karakter merkezli senaryo, seyircinin ve karakterlerin anlayabileceği ve tanımlayabileceği türde temel karakteristik özelliklerden ve deneyimlerden güçlü bir şekilde etkilenir.
Senaryonun insan doğasına ait temel özelliklerden yola çıkılarak yazılması gerekir ki hem karakter, hem karakteri canlandıracak oyuncu, hem de seyirci anlayabilsin, kendisini anlatının içinde hissedebilsin…

6- Karakter merkezli senaryo, temel karakteristik ve deneyimlerin ötesinde, bütünüyle anlaşılmayan, aşikar olmayan, gizemli ve çözümlenememiş bir dünya önerir.
Yoksa merak edecek ne kalır ki? En büyük başarı seyirciye bir deneyim yaşatabilmek değil midir?

Yararlanılan kaynak: Andrew Horton – Writing the Character-Centered Screenplay

Bu yazı Senaryo Yazarlığı kategorisine gönderilmiş ve , , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.